17 Şubat 2011 Perşembe

DOSTTUR İNSANI ÇİLEDEN ÇIKARAN =) bir doğum günü ağlatısı...

24 Eylul 2007,17. yas gunum. Ayni zamanda universite hayatimin ilk
gunu. Heyecanla ilk derse girmisim,hocayi dinliyorum. Ama aklimda
baska seyler var; universite nasil gececek?,guzel dostlarim olacak
mi?, eglenecek miyim? Tam aklimdan bunlar gecerken kapi caliniyor. Gec
kalmis, nefes nefese bir kiz ozur diliyor. Ama ilginc bir ozur bu. Bir
o kadar sevimli bir o kadar safca. Su yesili bluzu,elinde minik
cantasi, daha ilk bakista her yerinden fiskiran enerjisi ve masmavi
gozleriyle hemen dikkat cekiyor. Sinifta bir tek benim yanim bos. Kiz
en kibar haliyle gelip oturuyor ve gec kaldim diyor ama biz o zaman bu
gec kalmalarin onumuzdeki yillar boyunca hep olucagini bilmiyoruz:)
Bakisiyoruz. Merhaba deyip tanisiyoruz. Icimden diyorum ki
universitedeki ilk arkadasim. Ama ben o gun o kizin universitedeki en
yakin arkadasim olacagini da 17. Yas gunum hediyem oldugunu da
bilmiyorum. Ama artik biliyorum. Tam 4 yil oldu. Bunca yildir
yasadiklarimiz,paylastiklarimiz, kizginliklarimiz,aglamalarimiz,
gulmelerimiz hepsi hazine degerinde benim icin. Ama en onemlisi o gun
sinifa giren o kizin yuzundeki masumiyet yillar gecti ama hic
degismedi. Hayatta kalbindeki guzelligi yuzune vuran, gozlerinden
sadece iyilik akan insanlardansin sen Ozgem. Ve ben 4 yil once boyle
bir insanin hayatinin parcasi oldugum icin cok sansliyim. Bu kadar
duygusallik kaldirmaz bunyen sadede geliyorum efenim:)) Ozge sen iyi
ki ama iyi ki dogmussun Karsiyakali, Izmir gibi deniz kokulu,guzel
yuzlu, deniz gozlu hatun:) ve iyi ki benim canimsin. Senin icin en
buyuk dilegim hayat senin karsina senin gibi guzel yurekli insanlar
cikarsin. Sansin hep acik olsun. Biz yanyana olsak da olmasak da sen
hep hayatimn bir parcasi olacaksin, cok seviyorum seniiii:))
PS:Hamamtasi da gumustenmis, beni bu islere bulastiran enistenmis:))))

dudaklarım upuzun olana kadar okudum okudum ve burada sakladım bu mektup benim kimselere yaretmem <3

9 Ocak 2011 Pazar

kim kapanın arkasındaki?

siz kapatıyorsunuz, bu gökdelenler kapatıyor insanların suratına kapıyı!
oysa ki güvenseniz kapının arkasındakine, eğleneceksiniz belki, belki hayatınızın fırsatı o olucak!
çekim yapmak için gittiğimiz bir residans ev sahibine bile ulaştırmadı bizi kocaman bir barikat kurdu önümüze.
kapısını çaldığım bir kadın camdan bakmayarak reddetti beni.
son bir ümit çaldım bir dairenin kapısını, şişmanca bir kadın çıktı karşıma anlattım derdimi, bir proje dedim rica ettim hiç rahatsız etmicem dedim ki içerideki teyzeyi işaret etti ' ben değil kendisi ev sahibi' dedi. Koltuğunda uzanan (uzun ömürlü olsun) teyze can kulağıyla dinledi beni 'evladım siz benim torunumsunuz başımın üstünde yeriniz var' demesiyle kalakaldım, ahh tanrım şüküler olmalıydı  sana ki bir kaç insan serpmiştin dünyaya.
Koşarak gittim bizimkilerin yanına yönetmenimi kaptım geri döndüm çekilen nefis video sonrası balkonda üşüdüğümüzü gören teyzenin yardımcısı çayla geldi balkona binlerce teşekürler içeri girdik, sordum öğrendim yugaslav göçmeniymiş teyze atalarımın ruhunu hissettim... Ve teyzenin sıradan geçen her akşamı birazcık neşelenmişti belki bizimle, bizim de hareketli hayatımız durağanlaştı dakikalar içerisinde sakinliğiyle.
Kapı arkasındakinin kim olduğunu onu açtığınızda öğrenebilirsiniz!

4 Ocak 2011 Salı

2010'un girdileri çıktıları!

Girdiler:
  • Projeler
  • Ezber sınavlar
  • En 'baba' hocalar olarak adlandırdığımız 'Haluk Hoca, Ali Atıf Hoca, Kemal Hoca, Pınar Hoca, Hande Hoca, Mati Hocam, Serdar Tanyeli Hoca' nın aynı döneme denk gelmesi
  • Reklam yarışmasıyla sınavların, sınavlarla proje teslimlerinin, proje teslimlerle okul dışı reklam çalışmaların içiçe kıçkıça rüzgarda uçuşan çalılık topluluğunu andırması
  • Dost kazığı (girdisi baya iyiydi)
  • Yeni ev, yeni düzen
  • Çürük psikolojinin zavalı madurları yakın arkadaşlarım
Çıktılar:
  • Çaktırmadım ama bu projelerle deli gibi eğlendim
  • Ezber sınavların arkasından yüzlerce kez 'kanka benim işim yaratmak' demeyi öğrendim
  • Asıl öğrenmenin dersleri birbirine karıştırmayla öğrenilebileceğini anladım ( Hande Hocadan  Pınar Hocaya, Kemal Hocadan Atıf Hocaya , Serdar Hocadan Mati Hocama )hepsinin karışımını Haluk Hocada uyguladım (noldu okurken yoruldunuz dimi :))
  • Yarışmaya bir ton olumsuzluk arasında saatlerle yarışarak nasıl katılınırın ölümcül deneği olmanın gururu hala kalbimin bir köşesinde saklı.
  • Evden 3 hafta çıkmayarak kazığın etkisinin nasıl yitirilebiliceğini (dostluğunda) öğrendim
  • Yeni ev hfeuhfueh istanbul dışıda olsa onu seviyorum <3
  • Arkadaşlarımın beni her halimle sevdiğini görmenin 2010 geri sayımında aklıma  gelen isimler olmasını sağladığını farkettim
herkese girdisiz ama bol çıktılı yıllaarr dilemicem tabiki, çünkü 'girdi olmadan çıktılar asla alınamaz' işte ben bunu öğrendim. 
Güzel kalın...

24 Aralık 2010 Cuma

'B' harfi

Ne büyük bir önyargıymış benimkisi, ne büyük bir tabu yapmışım kendime 'hayır ben takip ederim, edilmekse başkaların işi' diye. 
Yazılarımı güvenmemiştim aslında, kim okur ki mantalitesinden uzaklaşmama neden olan şey ise, yıllar sonra mekanik günlüğümü en başından okumam oldu. 
Neden mi bugün? Özel bir anlamı yok aslında, huzurlu olmamdan başka=)
WTF: Hayat, aşk meşk, dostlar, reklam ve reklam ve reklam..


Hoşgeldin Şekelerimden yemeden bırakmam nopee!!